شعر شهادت اميرالمومنين (ع)

کیسه های نان

کیسه های نان

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند

دستهای پینه دارش استراحت می کنند

نخلها ازغربت وبغض گلو راحت شدند

مردم ازدست ِ عدالتهای او راحت شدند

ای خوارج,بهترین فرصت برای دشمنی ست

شمع بیت المال را روشن کنید, او رفتنی ست

درد را با گریه های بی صدا آزار داد

با لباس نخ نمایش, کوفه را آزار داد

!مهربانی نگاهش حیف مشگل ساز بود

روی مسکین ها در دارالخلافه باز بود

…دشمنانش درلباس ِ دوست بسیارند و او

…بندگان کیسه های سرخ دینارند و او

ساده گی سفره اش خاری به چشم شهر بود

 مرتضی با زرق و برق زندگی شان قهر بود

نیمه شبها کوچه ها را عطرآگین می کند

درعوض,درحق ِ او هرخانه نفرین می کند

حرص اهل مکر,ازبنده نوازی علی ست

داستان بچه هاشان بی نمازی علی ست

گام درراه ِ فلانی وفلان برداشتند

ازاذان ها نام او را مغرضان برداشتند

جرم سنگینی ست, برلب خنده را برجسته کرد

چاه ها دیدند مولا خستگی را خسته کرد

جرم سنگینی ست,تیغ ذوالفقاری داشتن

زخمها ازبدروخیبر یادگاری داشتن

جرم سنگینی ست,ازغم کوله باری داشتن

مثل پیغمبرعبای ِ وصله داری داشتن

جرم سنگینی ست, برتقدیرحق راضی شدن

با یتیمان روزهای گرم همبازی شدن

جرم سنگینی ست,جای زر,مقدر خواستن

دردو دنیا خیرخواهی ِ برادر خواستن

جرم سنگینی ست, دردل عشق زهرا داشتن

سالها درسینه داغ کهنه ای را داشتن

هیچ طوفانی حریف عزم سکانش نبود

تیغ تیزابن ملجم قاتل جانش نبود

پشت در,آیینه اش را سنگ غافلگیرکرد

زخم بازویی, امیرالمومنین را پیرکرد

مرگ سی سال است براو,خنجر از رو می کشد

هرچه مولا می کشد,از درد پهلو می کشد

 وحید قاسمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا