سه چندان

به پاییزم زدم عطر بهاری خراسان را
به امیدی که فروردین کند مهر تو آبان را

خراسان دل ما تشنه ی باران لطف توست
که حاصل خیز کردی با قدم هایت بیابان را

خنک شد از نسیم لطف تو شب های تابستان
بهاری کرد گرمای حریم تو زمستان را

به شوق خواندن ابیاتی از مدح و ثنای توست
تورق می کنم هر روز اگر که چند دیوان را

چنان بودن کنار پنجره فولاد شیرین است
که بیماران نمی خواهند در آن عرصه درمان را

جواب هر یک ما از جوار تو سه بار آمد
که تنها دیده باشیم از تو الطاف سه چندان را

غبار کفشداری های تو حکم طلا دارد
کسی ارزش نداده این چنین اجناس ارزان را

پس از مشهد به سمت کربلا رفتیم و لطف تو
برای ما رقم زد بهترین آغاز و پایان را

مجتبی خرسندی