شعر مناجات با اهل بیت(ع)

رزق و روزی, همیشه در سحر است
روشنی بخش هر شبی قمر است

سوخت پروانه تا که فهمیدم
پای معشوق سوختن هنر است

طالب عاشقی اگر شده ای
اولین شرط عاشقی جگر است

اشک چشم مرا دو چندان کرد
چای روضه همیشه پر اثر است

مادرم روز و شب, به من میگفت:
دوری از آل فاطمه خطر است

این سخن از نبی رسیده به ما
حب زهرا و مرتضی گهر است

خوش به حال هر آنکسی که بر او
فاطمه مادر و علی پدر است

خرقه ی نوکری به ما دادند
زینت هر شجر به برگ و بر است

بین روضه صدا زدم که حسین
ارزش سائلت به چشم تر است

حال ما را خراب خواهد کرد
روضه هایی که با سنان و سر است

آه از آن لحظه ای که زینب دید
مادری در پی سرِ پسر است

ابراهیم لآلی