شعر مناجات با خدا

گاهی برای عرض ادب یک وضو خوش است
گاهی به پیشگاه خدا گفتگو خوش است

هر چند عشق اهل مناجات دائمیست
گاهی مرور سوره و آیات او خوش است

گاهی نماز و روزه گهی خمس , گه زکات
گه در جهاد , هدیه خون گلو خوش است

هر سال حج واجب و هر سال مفرده!؟
گاهی به خانه فقرا جستجو خوش است

گاهی طنین امر به معروف , واجب است
گاهی سخن ز نهی ز منکر بگو , خوش است

زیباست روز و شب ز ولایت سخن کنیم
اما برائت از ستم فتنه جو خوش است

گفتی فروع دین خدا را ولی بگو
در راه دین نثار همه آبرو خوش است

گاهی خواص هم سر غواص میبرند
گاهی شکایت و گله از ما و او خوش است

یاد حرم خوش است ولی یاری اش چه خوب
ذکر مدافعان حرم کو به کو خوش است

باید خودی نشان بدهی در ره دمشق
گاهی به کربلای خودت جستجو خوش است

مردان فکه سینه زنان حقیقی اند
سینه سپر مقابل دشتی عدو خوش است

کانال خون و حنظله ها و کمیل ها
هان تشنه لب گرفتن جام و سبو خوش است

روزی که با امام زمان روبرو شویم
تأیید مدعای من از روبرو خوش است

ای وای اگر که نامه من آبرو برد
وقتی حسین میخردم آبرو خوش است

   محمود ژولیده