شکر خدا

شکر خدا غیر از علی دلبر نداریم
ما جز نجف میخانه ای دیگر نداریم

شد رو سیه هر کس که رو بر جز علی زد
پس خوش به حال ما که جز حیدر نداریم

دست زمانه هر چه آرد بر سر ما
دست از علی و بچه هایش بر نداریم

ای اهل عالم تا که جان در پیکر ماست
جانان به غیر از جان پیغمبر نداریم

کوری چشم نحس ها بین عددها
از سیزده اصلا مبارک تر نداریم

شکر خدا که های و هوی ماست حیدر
مانند کعبه آبروی ماست حیدر

باید که باشد در دو عالم بی برابر
پیغمبری که چون علی دارد برادر

اینها که در مدح علی گفتند و گفتیم
حتی نباشد ذره ای از مدح قنبر

مدح علی مرتضی دارد شنیدن
یا از خدا یا فاطمه یا که پیمبر

هر کس که در این چند روز عمر دارد
مولا به جز حیدر ، حرامش شیر مادر

لعنت به هر دین و مرام و مسلکی که
دارد امیرالمومنینی غیر حیدر

شاهی که نامش زینت عرش اله است
با انبیا حتی قیاسش اشتباه است

از قبل این خلقت فقط حق با علی بود
مثل خدا پیدای نا پیدا علی بود

در آن زمانی که نه دنیا بود و نه دین
دنیا و دین حضرت زهرا علی بود

با خط زهرا سر در ِ جنت نوشتند
اینجاست تنها جای هر کس با علی بود

در هر نفس ذکر همه صاحب نفس ها
هو یا علی ، هو یا علی هو یا علی بود

ای کاش در دنیا به جای مولوی ها
گوش همه بر امر مولانا علی بود

مولای قنبر ممکن ِ لا ممکنات است
تنها علی تنها علی راه نجات است

بر منکران حیدر کرار لعنت
بر هر که با مولا ندارد کار لعنت

بر هر کسی که با فلانی و فلانی
در طول این تاریخ گشته یار لعنت

بر هر که با قتل و دروغ و زور و تزویر
شد جانشین احمد مختار لعنت

بر آن مسلمان که نباشد با دل و جان
از دشمنان مرتضی بیزار لعنت

تا که خدا باشد خدا بر هر که دارد
با شیعه حیدر سر ِ آزار لعنت

ما بچه های حضرت دلدل سواریم
چشم انتظار انتقام دوالفقاریم

ما زیر دین رحمت نهج البلاغه
جان ها فدای نعمت نهج البلاغه

ای شیعه در دنیا به دنبال چه هستی
وقتی که داری ثروت نهج البلاغه

داریم دریا باز دنبال سرابیم
عالم بُوَد در حسرت نهج البلاغه

جز دین فروشی چاره ای دیگر ندارد
هر کس نداند قیمت نهج البلاغه

جان علی هر چه در این عالم کشیدیم
باشد فقط از غربت نهج البلاغه

شرمنده ایم از این که روی منبر ما
خالی است جای صحبت نهج البلاغه

آن قدر گل پرپر شده در خاک ایران
گردیم تا ما ملت نهج البلاغه

راه رهایی نهضت نهج البلاغه است
رمز فرج خط به خط نهج البلاغه است۱

 محمد حسین رحیمیان