شکوه

سلام ای مقصدِ غاییِ خلقت

سلام ای نقطه ی وصلِ حقیقت

غدیر ای چشمه ی جاری و جوشان

غدیر ای موجِ بیتاب و خروشان

تو عشقِ جاودان در روح و جانی

شکوهی بس عظیم و بیکرانی

تویی تو بازتابِ نورِ خلقت

کتابِ عهد در منشورِ خلقت

تویی میعادگاهِ حضرتِ حق

همان لبیکِ سبزِ دعوتِ حق

چه لبریز از شرابِ نابِ عشقی

چه زیبا از خُم ات سیرابِ عشقی

تو دریای بصیرت در کویری

برازنده به این نامِ غدیری

به گوشِ جانِ تو صوتِ جلی است

صدای دستِ بیعت با علی است

پسندیده تر از نامِ علی (ع) کیست

بگو شیرین تر از جامِ علی چیست

هر آن دل که در آن حبِّ علی نیست

در آن نورِ حقیقت منجلی نیست

فلک سر خَم کند در محضرِ او

زمین و آسمان در لنگرِ او

علی “عدلِ مجسّم” نورِ دین است

نخستین حجتِ روی زمین است

درود حق بر این روحِ کرامت

بشارت باد بر ما این قرابت

غدیرِ خم ندای بیعتِ عشق

وصالِ حق به رنگِ غایتِ عشق

زمین تا عرش بر لب بانگِ تکبیر

حدیثِ منزلت در اوجِ تفسیر

عبور از هر چه مرز خود پرستی

تولا بر امامِ مُلکِ هستی

ردای سبز شانِ قامتِ اوست

فراغت در پناهِ دولتِ اوست

گوارا باد این “اتمامِ نعمت”

به کامِ تشنه و جانِ شریعت

علی معنیِ روحِ آفرینش

علی عقل و کمال و نورِ بینش

شهادت می دهم اول خدا را

از آن پس نامِ احمد مصطفی را

شهادت می دهم در محضرِ حق

به آن محرابِ خون و فرقِ مُنشَق

اسدُالله ولیُّ الله یدُالله

که نامش هادیِ دلهای گمراه

علی ای مشعلِ خورشید تابان

علی ای انتخابِ حیِ سبحان

تویی عطرِ دل انگیزِ ولایت

که پیوندِ نبوت با امامت

دمِ عیسی تبرّک از حضورت

لبِ موسی حلاوت از طَهورت

تو عطری از بهارستانِ توحید

به بالا دستِ مَه در دستِ خورشید

تو عیدُاللهِ اکبر رویشِ عشق

فروغِ روشنای جوششِ عشق

معطر از درختِ پاکِ طوبی

در امواجِ فضائل همچو دریا

علی قرآن علی آیینه و آب

شهیدِ بندگی در خونِ محراب

نخواهم دینِ اسلامی که در آن

چو بی نامِ علی باشم مسلمان

نخواهم ماذنه صوتِ جلی را

اذانِ بی تولّای علی را

مبادا بی وَلا قرآن بخوانم

کلامِ وحی بی عرفان بخوانم

هر آن دل تا که کور و کر نباشد

به سینه دشمنِ حیدر نباشد

هستی محرابی