صاحب عزت

به نام خالق روزی رسان به نام خدا
به نام صاحب عزت،خدای آل عبا

قلم به دست گرفتم اگر اجازه دهید
کمی نویسم از آن روحِ پاک و پاکی ها

همان که طاهره بود و زکیه،راضیه
فراتر از همه،چون بود مادر زهرا

همان که زندگی اش وقف دین احمد شد
و بود با مددش همرهِ نبی خدا

سلام حضرت حق بر خدیجه شد نازل
چه شوکتی! به کوریِ چشم عایشه ها

علی گریست برای بزرگیِ داغش
علی ستوده و خوانده اش “سرور زنها”

شنیده ام که عبای رسول شد کفنش
خوشا به حال مقام و جلالِ او اما…

دوباره حرف کفن گشت،چشم من خون شد
و رفت تا دم گودال ،عصر عاشورا…

همینکه ضربه زدند و سرش جدا کردند
کفن که نه،برایش حصیر آوردند
امین فرخی