عاشق شدن
عاشق شدن ز خیمه ی لیلا شروع شده است
دیوانگی ز دامن صحرا شروع شده است
مجنون شدیم و دربدرکوچه ها شدیم
آوارگی ما هم ازاینجا شروع شده است
ما را به سمت کوچه ی عشاق برده اند
جایی که جلوه های تمنا شروع شده است
دیگر زمان دربدری هاتمام شد
حالا زمان عاشقی ماشروع شده است
تو آمدی و حضرت حیدرپدر شده
دوران مادرانه ی زهراشروع شده است
ای ابتدای سوره ی کوثرخوش آمدی
ای اولین حسین پیمبرخوش آمدی
توآمدی و شاخه ی طوبی ثمر گرفت
آخر دعای سبز پیمبر اثرگرفت
ای بانمک ترین پسر هایفاطمه
تو آمدی و بوسه ز رویتپدر گرفت
ای قوت همیشه یبازوی مرتضی
فتح الفتوح کردی و لشگرجگر گرفت
وقتی که می زنی به دللشگر جمل
دیگر نمی شود دم تیغتسپر گرفت
از دست نعره های بلندتبه معرکه
دشمن فرار کرده و راهمفر گرفت
بالا بزن نقابت خودت رایل جمل
معنا بده به جمله احلیمن العسل
روزه گرفته ایم کهباران بیاورید
از سفره ی کریم کمی نانبیاورید
عمری است روزی ام ز سرسفره ی شماست
از این به بعد نانفراوان بیاورید
ما را غبار کوی شمازنده می کند
بر این دل سیاه کمی جانبیاورید
یا ایها الکریم,تصدّق… گدا رسید
بر این گدا رحمت واحسان بیاورید
زهرا به گریه بر حسنششاد می شود
لطفی کنید دیده ی گریانبیاورید
ای بانی همیشه ی اشک وبکا حسن
ای روضه خوان اولکرببلا حسن
سر را بگیر و راه خدارا نشان بده
وقت نماز مغرب ما تواذان بده
هرجا که سفره ی کرمیپهن می شود
از آن بساط روزیافطارمان بده
قرآن بخوان تا کهمسلمان تو شویم
دل را شبیه مردک شامیتکان بده
من گریه می کنم برایتو, پس تو هم
از کوری ام به روزقیامت امان بده
حالا که تو کریمی وآقای عالمی
ما را به کربلا ببرآنجا مکان بده
هر سفره ایی که سفرهآقا نمی شود
هر بچه ایی که بچه یمولا نمی شود
شان تو را خدای به موسینداده است
از معجزات تو که بهعیسی نداده است
شاهان روزگار گدای درتواند
رزق تو را به سفره یآنها نداده است
صلحی که کرده ایی تو,کم از کربلا نداشت
دیگر به کس شبیه توتقوا نداده است
باید عصای فاطمه باشیبه کوچه ها
بی خود تو را خدای بهزهرا نداده است
از اشک چشم توست اگرگریه می کنم
بر روضه های پاره جگرگریه می کنم
امیرحسین محمود پور .(فرشته های تبعیدی)