هر آن چه گریه بریزم

هر آن چه گریه بریزم بهقلب شعله ورم

دوباره سر رود آتش ازآتش جگرم

غم فراق تو و هجر ایندو ماه عزا

دو غصه می شود و بیشترزند شررم

نمی توانم باور کنم,خدا! دارد

تمام می شود امشب محرمو صفرم

هنوز زنده ام و قول میدهم دیگر

که جان سالم از اینروضه ها به در نبرم

کبوترانه ببین جلد بامگریه شدم

از این به بعد کجا سرکنم کجا بپرم؟!

تو چشمه چشمه خروشی منمکه خاموشم

تو گریه می کنی و اینمنم که بی خبرم

مرا جدا نکن از جامهعزا آقا

اگر جدا شوم از روحخویش محتضرم

مقیم روز و شب کوی روضهبودم من

بدون روضه درین روزگاردر به درم

خدا کند زمان زودتر گذرکند و

برای فاطمیه جامه عزابخرم

بیا و امشب از مشهدالرضا آقا

به کربلا برسانم مراببر به حرم

  محمد بیابانی