شعر ولادت حضرت زينب (س)

عشقِ خدا

عشقِ خدا

خورشیدِ عرش و أرض و‌ سما آفریده شد
عشقِ خدا و شیرِخدا آفریده شد

اسطورهٔ نجابت و دردانهٔ وقار
محبوبهٔ تمام-نما آفریده شد

از اقتدارِ چادر او کعبه شرم کرد
آیینه دارِ حُجب و حیا آفریده شد

بر دستهای عالم ِ بالا نگین نشست
دُرّ رکابِ آل کسا آفریده شد

زینب(س) رسید و پشتِ درِ خانهٔ علی(ع)
گرد آمدیم و خیلِ گدا آفریده شد

جانم فدایِ سورهٔ وٱلعصرِ فاطمه(س)
بسکه صبور بود… بلا آفریده شد

ذکر قنوتِ نافله اش «یاحسین(ع)» بود
اصلا برایِ کرب و بلا آفریده شد

سر را به سجده داشت به همراهِ کائنات
بر تربتی که محض ِ شِفا آفریده شد!

مرضیه عاطفی سمنان

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا