علی عالی اعلا
علی آن پادشه بی همتا
روح تسبیح و مناجات و دعا
پیشوا ،رهبر، امام و مولا
علی عالی اعلا، والا
ساقی جام و میِ خمّ غدیر
پهلوان و یل بی شبه و نظیر
بوتراب حیدر و یعسوب الدین
بعد احمد شه افلاک و زمین
پدر جمله یتیمان عرب
کیسه بر دوش ز خرما و رطب
سجده گر بر رخ او ماه فلک
غالب قوت علی نان و نمک
او که نورش همه شب شب شکن است
چون خلیل است و یلی بت شکن است
بت شکن همچو خلیل است علی
شکند بت به سر دوش نبی
نیمه شب ها به دل شب می تاخت
هر کجایی که یتیمی می یافت
بر یتیمان سرو سامان او بود
پدر جمله یتیمان او بود
پادشاهی که به هنگام نماز
غرق تسبیح بُد و راز و نیاز
داد بر سائل زار و مضطر
در رکوع از کرمش انگشتر
پادشاهان به درش سر سایند
همگی نوکر آن درگاهند
پادشاهان جهان حیرانند
مات از رزم شه مردانند
شیر ربانی و مرد توحید
آن ید اللهِ خداوند وحید
محو رویش مه تابان سپهر
نورگیر رخ او انجُم و مهر
آن گل پاک تر از آب و گلاب
بلبل از بوی گلش بُد بی تاب
بهترین حالت خواندن به نماز
سجده کردن به صمد بهر نیاز
بود در سجده و چون سر برداشت
تیع چون تاج شهی بر سر داشت
عدل او شد سبب قتل علی
عالمی مات بُد از عدل علی
بی نوارا چو نوا بود علی
چون به هر درد دوا بود علی
پرطنین در همه ی عرش و فلک
می تراود ز لب حور و ملَک
در شب قدر و شب پر برکات
بر شکاف سر حیدر صلوات
جواد کریم زاده