شعر ولادت حضرت زهرا (س)

مشق عشق

ما همه هستیم قربانی زهرا و علی
سائل الطاف پنهانی زهرا و علی
بارها و بارها داده است بر دل های ما
جان تازه مدح طوفانی زهرا و علی

زندگی را زهر بر ، ضد ولایت می کنیم
ما مسلمان های ایرانی زهرا و علی
چیست از این خوب تر ، شد قلب ما وابسته بر
شاخه شمشاد خراسانی زهرا و علی
آی مردم خشت خشتش هست فردوس آفرین
هر کجا باشد ثناخوانی زهرا و علی
کاش مشق عشق را گیریم یاد از سازگار
یا موید با که انسانی زهرا و علی

هر که اینجا پیر گشته روزگارش بهتر است
نوکر این خانواده ، کهنه کارش بهتر است

چشم عین الله روشن باد ، زهرا آمده
دختری که مادر باباست دنیا آمده
جز خدایش کیست سر در آورد از شان او
آنکه مانند خدایش هست یکتا آمده
جای هر ذکری بگو مستانه امشب : یا علی
کور ، چشم دشمنان ، جانان مولا آمده
بعد ازین دنیا پر از مرد شهادت می شود
قهرمان ِ دل به طوفان ها زدن ها آمده
مریم عذرا ، چو پروانه بگردد دور او
مادری که هست هر طفلش مسیحا آمده

آمد آن که قدرت حق را نمایان می کند
بوی این گل ، کل دنیا را گلستان می کند

این زمین اصلا کجا و شان بانوی علی
آمده دنیا برای دیدن روی علی
فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه
جان تازه می دهد بر زور و بازوی علی
او حماسه آفرین شد ، بی زره ، بی ذوالفقار
کرد غوغایی به پا ، پهلو به پهلوی علی
او مزارش ظاهرا مخفی است اما باطنا
هست قبر فاطمه ، هر جا دهد بوی علی
وقت جان دادن می آید ، فاطمه بالاسرش
هر کسی که رفت در عمرش فقط سوی علی

حق فقط زهراست که این گونه مانده با علی
شد شعارش لا امیرالمومنین الا علی

آن که دارد دم به دم بر ما محبت فاطمه است
آن که دارد بر عطا و جود عادت فاطمه است
هر چه را می خواستیم اینجا مهیا دیده ایم
آن که ما را مادرانه داد عزت ، فاطمه است
راه بر جایی ندارد بندگی ، بی فاطمه
تا ابد تنهاترین راه سعادت فاطمه است
بیشتر از بچه هایش نیمه شبها یاد کرد
از در و همسایه ها ، پس کوه رحمت فاطمه است
شان او از معجزه ، خیلی فراتر بوده است
آن که باشد فضه اش کوه کرامت فاطمه است

هر کسی که می شود صاحب نفس با فاطمه است
دم به دم ذکر لبش یا فاطمه یا فاطمه است

فاطمه هم فاطمه هم مصطفی هم حیدر است
فاطمه از هر چه می دانیم ازو ، بالاتر است
فاطمه نور است نه، نه ، نورَ فوقَ کل نور
فاطمه هم هل اتی ، هم انما هم کوثر است
گر نمی گفتند ختم الانبیا بر مصطفی
می نوشتم فاطمه تنها زن پیغمبر است
معجزه جز این چه باشد با همان عمر کَمَش
زینبی را تربیت کرده که از عالم سر است
فاطمه درس کرم را داد یاد مجتبی
فاطمه الگوی ایثار حسین بی سر است

کی به جز فرزند زهرا ، در زمین کربلا
کودک شش ماهه اش را داده بی چون و چرا

محمد حسین رحیمیان

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا