شعر مدح و مناجاتشعر مدح و مناجات امام كاظم (ع)

نگاه لطف

نگاه لطف

وقت برگشتن دلش را در حریمش جا گذاشت
هرکسی که آمد و در کاظمینش پا گذاشت

او همیشه حاجت هر شیعه ای را داده است
هر زمانی دست دنیا کار مارا وا گذاشت

مادرموسی شده محو فضیلت هاش که
نام فرزند خودش را قبل از او موسی گذاشت

آن زمان که حضرت موسی پراز تشویش بود
با مدد از نامِ او پا در دل دریا گذاشت

روزگارش بین زندان ها تک و تنها گذشت
چون که شهر او امامش را تک و تنها گذاشت

رفت و بعد رفتنش هم هر نگهبان میگریست
از کرامت عطر خود را بین زندان ها گذاشت

از ازل مدیون ذره پروری اش مانده ایم
مرقد معصومه اش را بین شهر ما گذاشت

از نگاه لطف او بوده اگر شاعر شدم
روی لبهایم فقط او شعرهایم را گذاشت

احمد جواد نوآبادی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا