همگی سربازیم

هر چه جان است , به قربان اباعبدالله
هر چه گیسوست , پریشان اباعبدالله

“این حسین کیست , که عالم همه دیوانه ی اوست”
کل دنیا شده حیران اباعبدالله

ما سر سفره ی ارباب کرم , مرد شدیم
ساخته بر دل ما نان اباعبدالله

برکت روضه ی او بود … اگر شیعه شدیم
نام مان هست , مسلمان اباعبدالله

گر چه پرونده ی ما هست , “گناه آلوده”
چشم داریم , به جبران اباعبدالله

در و دیوار عزاخانه ی او نَم دارد
خیسِ اشکیم , ز باران اباعبدالله

گریه زاریم , پر از شور , برای غم او
چشم ماهاست , نمکدان اباعبدالله

زیر این بیرق ماتم , همگی سربازیم
گوش مان هست , به فرمان اباعبدالله

کاش میشد که بیاییم حرم , گریه کنیم
من و این روضه نشینان اباعبدالله

آب , نوشیم , ولی نیست خنک دلهامان
کشته ما را لب عطشانِ اباعبدالله

کاش میشد که بمیریم , فقط از داغِ …
… روضه های لب و دندان اباعبدالله

بدن شاه دو عالم , به زمین ماند , سه روز …
به فدای تن عریان اباعبدالله

رضا قاسمی