همیشه جور مرا لطف یک شناس کشیده

همیشه جور مرا لطف یک شناس کشیده
مرا دوباره به سوی تو بوی یاس کشیده

اگر چه عامیم اما گریستن به تو آقا
مرا به جمع فقیرانه ی خواص کشیده

تویی هر آنچه که دیدم تویی هر آنچه شنیدم
همیشه بار مرا خمسه ی حواس کشیده

دلم خوش است که تقدیر ,با تمامی جبرش
مرا به راه عبور تو آس و پاس کشیده

مرید عابسم و ای بدا به حال هر آنکس
که پای عشق شما منت از لباس کشیده

همیشه عکس حرم‌باز کرده مشت دلم را
جنون مطلق من را به انعکاس کشیده

همیشه خورده دعایم گره به زائر قبرت
ببین که کار من آقا به التماس کشیده

شاعر:حسین واعظی