شعر مدح امام حسين (ع)
ورودیه ماه محرّم
باید برای خویش دلی دست و پا کنی
تا در ره حسینِ زمان , جان فدا کنی
فصل بهار دل شده باید دگر شوی
وقتش رسیده خیمه ی ماتم به پا کنی
باید برای عرض ادب نزد آفتاب
یک پنجره به جانب خورشید وا کنی
اول دهی سلام به ارباب بی کفن
تا خویش را به قلب علمدار جا کنی
بعد از سلام عقده یدل باز می شود
باید که پای تا سر خود کربلا کنی
روزی اگر رسد که ببینی ضریح او
آنگاه خود ببین که چنین و چِها کنی
غیراز حسین هیچ نداریدر این جهان
باید تمام آنچه منم را رها کنی
این مشک چشم پر زفرات دلت شده
باید که ساقی حَرَمت را صدا کنی
خواهی اگر صفا بدهی قلب خود اسیر
باید دوباره یاد شه سر جدا کنی
حمید رمی