ماه در کنج شبستان تو سوسو می کند
باد دور پرچمت یاحق و یاهو می کند
آسمان با ابرهایش هر سحر در صحن تو
زیر پای زائرت را آب و جارو می کند
آنچه را یک عالم از انجام دادن عاجزند
خادم تو با اشارت های ابرو می کند
ساعتی پیش از زیارت لال مادرزاد بود
این که بین جمعیت دارد هیاهو می کند
وزنه سنگین است و مردافکن ولی در معرکه
پهلوان با نام تو انگار جادو می کند
لاجرم ای شاه بیت بی مثال معرفت!
لطف تو این کمترین را هم غزل گو می کند
این همه یک ذره از فضل اباالفضل علی ست
روز محشر تازه دست خویش را رو می کند
علی سلیمیان