کجایی آقا

دیده اشک است و جگر آتش و دل غم دارد
دار دنیا چه کم از داغ جهنم دارد؟

نسل ها در پی هم چشم به راهت مردند
نسل امروز هم آینده مبهم دارد

آفتاب پس ابری و یقین دارم ابر
از غم توست اگر بارش نم نم دارد

شوق بوییدنت آخر بکشد گل ها را
هر بهاری برسد باز تو را کم دارد

نه فقط من همه عمر پریشان توام
کائنات از غمت اندیشه درهم دارد

حیف از ایام جوانی که جدا از تو گذشت
هر دم و بازدمم زجر دمادم دارد

پدر صبر درآمد خبری از تو نشد
نه مرا می کشد این زخم، نه مرهم دارد

صبر سروی ست که هرچند به پایت مانده ست
زیر بار غمت اما کمری خم دارد

گرچه دیر است ولی چشم به راهت هستم
این شب تار سپیده سحری هم دارد

سید جعفر حیدری