گریه کن

اینجا گدا شد پادشاه و دولتی کرد

خوشبخت هرکه خدمتِ بی مِنتّی کرد

اینجا تباکی های ما را هم خریدند

پس خوش به حال هرکسی خوش خدمتی کرد

مدیون لطف مادرم هستم همیشه

کام مرا از روز اول تربتی کرد

شکر خدا سینه زن و گریه کن هستیم

چشمان ما را اشکِ بر تو قیمتی کرد

شکر خدا تنها نمک گیر حسینیم

پاگیرمان طعم غذای حضرتی کرد

شکر خدا از کودکی با یا حسین جان

زهرا خودش ما را گرفت و هِیئَتی کرد

ما پای روضه با کسی شوخی نداریم

ما را نگاهِ چپ به پرچم غیرتی کرد

گفتند یا شب گریه کن یا روز، زهرا

لعنت بر آن همسایه که بی حرمتی کرد

آن شب که من از قافله جا مانده بودم

بابا نبودی دخترت چه وحشتی کرد

انگشتر و خلخال و معجر، گوشواره

هر کس برای غارت ما نیَّتی کرد

از کربلا، بازارِ کوفه، کنج ویران

خنده به حال و روزِ من ، جمعیتی کرد

دیگر چگونه می شود یک شب پدر جان

از دستِ زجر و شمر، خوابِ راحتی کرد…

مهدی شریف زاده