گناهکار رسیدم، مَرا که می بخشد؟
دوباره آیِنه ام را جَلا، که می بخشد؟
کَریم روی خود از سائِلش نَگرداند
بجُز کریم مَگر بَر گِدا که می بخشد؟
بَراتِ عَفو اَگر حُر گِرفت، جُرمَم را
نگاهِ رَحمتِ خَیرُالنِّسا که می بخشد
همیشه سُفره ی احسانِ فاطمه پَهن است
همیشه دیده ی ما را بُکا که می بخشد
من از طفولیَّتم با حُسینِ او بودم
جَزای اَشکِ مَرا دَر جَزا که می بخشد
گرفتم اینکه پذیرفته نیست رَب رَبِ من!
حُسین حُسین بگویم، خُدا که می بخشد!
خُدا بِخواهد اَگر کَربلای ما جور است
نتیجه آخَرَش این گریه ها که می بخشد
رضا رسول زاده