شعر روضه حضرت زینب (س)
قلبم دوبـاره بی سر و سامـان زینب است
دستم همیشه چنگ به دامـان زینب است
ملـک خـدا به گـرد سـر و جـان زینب است
عالم همه چو گـوی به دستـان زینب است
دنـیــا تـمـــام , والـه و حـیــران زینب است ,,
,,
زیـنـب نـگــو مــلــیـکــه عــرش خــدا بـگـو
زیـنـب نـگــو فــرشـتـــه انـسـان نـمـا بـگـو
زیـنـب نـگــو عـزیــز دل مـصــطــفــی بـگـو
زیـنـب نـگــو چـکـیـــده خـیــرالـنـســا بـگـو
ارث وقــــار فـــاطـــمـــه از آن زینـب است ,,
,,
بعـد از حسیـن قافـلــه سـالار زینب است
دفــع خـطــر کـنــد و پــرسـتــار زینب است
یــار حـسیــن و دلـبــر و دلـدار زینب است
آتـش بـه جان کـافـر و اغـیـار زینب است
بعد از حسین نوبت میــدان زینـب است
,,
,,
در آن مـیــان کـه هر که بـه فکـر فـرار بـود
تـنــهــا مـــیـــان دشــمـــن خــود پــایــدار بـود
حـجـب و حیــای او همـه جـا استـوار بـود
دلـــواپــــس حــجـــاب , در آن کـــار زار بـود
چــادر مـیـــان کفــر, نگهبــان زینـب است
,,
,,
روزیـکه حبس بوده به هر سینه ای نفس
ترسی نداشـت در دل خـود او ز هیـچ کس
اســلام گــر چــو مــرغ رهـا گشــت از قفس
مـدیـون نـطـق حیـدری زیـنـب است و بـس
ایـن هـا نمــاد قــدرت ایمــان زینـب است ,,
,,
هرکس که زینبیست دعایش کند حسین
راهــی صحــن کـرب و بـلایــش کند حسین
هرکس که زینبیست گدایش کند حسین
محـشــر شـفـاعتـی ز بـرایـش کند حسین
آقاست , چون برادر عطشـان زینب است
هر کـس کـه از محبـت زیـنـب جـدا شـود
بی شک بـدان که موجـب خشم خدا شود
بـا زینب اسـت زنـدگـی ام بـا صفـا شـود
لـب تــر کـنـد اگــر , سـر “محسن” فـدا شود
مردن بـه یک اشاره چشمـان زینب است ,,,
سید محسن حبیب اله پور