شعر شهادت حضرت زینب(س)

مرا میان سپاهت حساب کن بانو

گدای خان حسینت خطاب کن بانو

بـرای آنـکـه بـگویـی تـو کـیـستـی بی بی

مـیـان ظـلـمـت شب آفـتـاب کـن بـانو

نگـاه کـن همـه محتاج ها پیاله به دست

بخـر بـرای خـدا و ثـواب کـن بانــو

ببار بـر سر عـالـم کـه رحمـت الـهـی

دوبار مشک دو چشمم پر آب کن بانو

نـوای گـریـه کـنـانت سلـام بر زینب

سلام نـوکـر خـود را جـواب کـن بانـــو

صفای روضه دلم را دوباره محرم کرد

بخوان تو روضه و دل را کباب کن بانو

چقدر مردم هیز و چقدر مردم مست

غـبـار راه اسیری نـقـاب کـن بانـو

یـزیـد بـی سر و پـا هـم حیا نـدارد که

تو فکر چاره به بــزم شراب کن بانو

تویی که نور خدایی ز چشمهای مریض

تـمام نـور خدا را حجاب کـن بانو

رسیده وقت حضورت ظهور کن دیگر

بنای کاخ ستم را خراب کن بانــو

جواد قدوسی