شعر محرم و صفرشعر مصائب اسارت شام
گُـذرِ روضـه
گُـذرِ روضـه از این مرحله زجرآور بود
شـرح اوضـاعِ بـدِ قـافـله زجـرآور بود
ریسـمان بود و گـلوهای زِ گُـل نازک تر
بیش از آن هُرم تنِ سلسله زجرآور بود
بیش از آتش و خاکسـتر و سنگ لب بام
پایْ کوبی و دَف و هلهله زجرآور بود
چند کودک ز رویِ ناقه زمین افـتادند
بانگ افـتادن از آن فـاصـله زجرآور بود
مثل خُشـکیدگیِ صورتِ نیلوفرهــا
اشکِ پـاهـایِ پُر از آبلـه زجرآور بود
خارجی خواندنِ اولادِ عـلی و زهـرا
بیش از هر چه در آن غـائِـله زجرآور بود
به خُدا بیشتر از بدْ دهنی کردنِ شِمر
دیـدنِ قَهـقَـهه ی حـرملـه زجرآور بود
گفتم الشّام وَ الشّام وَ الشّام , از بس
طرزِ توضیح در این مسئله زجرآور بود…
محمّد قاسمی