سکوت گلوگیر

تلخ است روزگار پیمبر نداشتن
تلخ است خانه داشتن و در نداشتن

“باران بهانه است”, محال است از غمت-
بغض گلوی عرش ترک برنداشتن!

نه عشق, نه خوشی, نه جوانی…بدونِ تو
جا کرده در میانِ دلم هر نداشتن

از رفتنت سکوت گلوگیر سهمِ من
سهم حسین(ع) غصه مادر نداشتن

جانِ علی به جانِ تو بسته ست, پس شده ست
این خانه ضرب در دوبرابر نداشتن

تو نیستی و بی تو در این روزگارِ تلخ
از هرچه داشتن شده بهتر, نداشتن

مهدی حنیفه