لبم امشب

لبم امشب دوباره شیرین شد
آسمان مدینه رنگین شد
به در خانه علی نور است
در خانه ستاره آذین شد
ای که بر چشم شور و بد لعنت

کور باشد هر آنکه بد بین شد
کسی آمد ورای هر دو جهان
شانه های زمین چه سنگین شد
کوری چشم هر معاویه ای
ذکر مستان می کده این شد
«شاه عالم پدر شده تبریک
گل زهرا پسر شده تبریک»
دل غمها شکست , نیمه ماه
دلمان گشته مست , نیمه ماه
او دلم را گرفته از غم ها
دلم از غم گسست , نیمه ماه
نیمه دومش حسین علی ست
حسنش آمده ست, نیمه ماه
شد دخیل کرامتش خورشید
پای لطفش نشست نیمه ماه
چشم عالم به سفره کرمش
تا دهد از دو دست نیمه ماه
«جای آن است من سخن گویم
پیش زهرا حسن حسن گویم»
کیست او؟ پاسخش به پیش خداست
حاکم است و پس از علی مولاست
حیدر دوم , احمد سوم
شاه بیت قصیده زهراست
کوری چشم هر نمک به حرام
بعد حیدر حسن خلیفه ماست
مقتدای حسین و عباس است
او امام دو شاه کرببلاست
زینب از او گرفته درس صبر
صلح او چون قیام عاشوراست
«منتهای کرامت است حسن
صاحب کلب هیئت است حسن»
او نماد عنایت و کرم است
او سپه دار و صاحب علم است
شان او ماورای ابراهیم
او سلیمان حشم , مسیح دم است
انبیائ خدا و جن و ملک
تا کمر قدشان به پاش خم است
قدر و شأن کریم آل الله
تا خدای عظیم یک قدم است
گر خدا خوانمش که مرتدم
جز خدا خواندن کریم کم است
«سوی گمراهیم ندان زاهد
حسن اللهیم نخوان زاهد »
من فقط عابرم به سوی کریم
مات و مبهوت خلق و خوی کریم
هر چه دارم ز دست او دارم
هر چه هستم ز یک سبوی کریم
هر چه او عابرو به من داده
برده ام باز عابروی کریم
دائما در غمم ز غربت او
خاک و قبر و بقیع و کوی کریم
خواهر و تشت و سَم و خون و جگر
تیر و تابوت و پشت و روی کریم
«امشب امن یجیب می خوانم
از امامی غریب می خوانم»

 جواد دیندار