سخت است پیش پای پسر, دست و پا مزن

سخت است پیش پای پسر, دست و پا مزن
جانِ جواد, مادر خود را صدا مزن

حالا که زهر شیره ی جانِ تو را کشید
آتش به جان این جگر مبتلا مزن

بالا سرت جواد و اباصلت آمدند
پس بینِ هجره ناله ی واغربتا مزن

از شانه ی جواد کمی هم کمک بگیر
بر روی خواهش پسر خویش, پا مزن

گرچه به یاد مادرت آتش گرفته ای
پیش جواد, حرفی از آن کوچه ها مزن

قدری بنوش جرعه ی آبی و, این همه
با یاد کربلا, طرفی آب را مزن

این دست از شراره ی زهر آب گشته است
بر صورتت به یاد لبِ سرجدا مزن

آقا عبا بکش به سر اطهرت, ولی
حرف از عبای کشته ی کرببلا مزن

رضاباقریان