آقای من

…و سر شکسته به پای پیاده می آیم.
به شوق آبله بستن به جاده می آیم.

سه روز خانه به دوشی به وصل می ارزد.
به این دلیل فقط بی اراده می آیم.
چو زود بارسبک میرسد به منزل خویش!
تمام هستی ام از دست داده می آیم.

کنیز زاده ام و با سفارش مادر
به خاکبوسی ارباب زاده می آیم.

دل سیاه کجا و زیارت تو کجا
فقط برای شلوغی جاده می آیم.

بخر، اگرچه بدردت نمیخورم آقا
وگرنه نوکر بی استفاده می آیم .

به زخم تاول پا و به گریه، با یادِ
غمِ سه سالهء این خانواده می آیم.

 علی ناظمی