اُمّ اَبیها

صبح و ظهر و شام اگر که دیده ی عاشق “تر” است
فاش میخواهد بگوید از همه عاشقتر است

وصل یعنی سوختن ، زیرا که در آغوش شمع
سرنوشت اکثر پروانه ها خاکستر است

در لغت “اُم” میشود: “ریشه” ، بلاشک باطناً
معنی “اُمّ اَبیها” ، “ریشه ی پیغمبر” است

حال که اطفال مومن را《تُرَبّیهِم بتول》
کودکی که فاطمه ربش نباشد کافر است

او به هجده نام هجده سال هجده جلوه کرد
او دو تا نُه سال سِیرِ مصطفی و حیدر است

ما مقام چادرش را هم نمیفهمیم ، چون
سنخ و جنس ساتر و مستور از یکدیگر است

ما نمی دانیم خیر و شرّمان را هیچوقت
آنچه را زهرا برای ما بخواهد بهتر است

هر کجا خیر کثیرش هست ، ابتر کامل و
هر کجا خیر کثیرش نیست ، کامل ابتر است

وای از حال علی و وای از حال علی
هرچه می شوید دوباره لک خون روی در است

گروه شعر یا مظلوم