عزیزم حسین

چون از ازل شده ام سخت مبتلای حسین
من آن خدای پرستم ، که شد خدای حسین

علی الصباح قیامت نمیکنم قد راست
اگر که سر بگذرام به خاک پای حسین
قسم به جان امامم نمی روم هرگز
بهشت زینت اگر نیست با لوای حسین

پیمبران به ضیافت روند بی تردید
اگر که پهن کند سفره ای گدای حسین

تمام هستی و دارایی ام جز اینها نیست
خودم ، زنم ، پدرم ، مادرم فدای حسین

به گوش می رسد آهنگ زنگ قافله اش
به گوش می رسد آوای آشنای حسین

سیاه بر تن شهرم چقدر می آید
دوباره شهر قیامت شده برای حسین

هوای هر چه به جز اوست از سرم رفته
هوا ، هوای محرم ، هوا ، هوای حسین

نوشته اند به روی کتیبه ی هیئت
سلام ما به حسین و به کربلای حسین

سلام تشنه ی عریان! سلام کشته ی اشک!
چگونه جان ندهم پای روضه های حسین؟

قسم به ناحیه هر روز ، روز عاشوراست
اگر که یاد کنند از سر جدای حسین

بدون غسل و کفن مانده است در صحرا
رواست گریه کنم خون به بوریای حسین

مرا دمشق شهیدم کنند بی تردید
اگر که شامل حالم شود دعای حسین

 علیرضا وفایی خیال