عالم عقیله

زینب وَرای فکر و خیال من و شماست

مدّاح او فقط  وَ فقط شاه کربلاست

بی بیِّ آسمانیِّ عالم عقیله ایست

که افتخار مادر سادات و مرتضاست

عشق حسین و عاشق ارباب زینب است

این عشق و عاشقیِّ خدایی گرانبهاست

در سینه اش صحیفه ای از روضه حک شده

معنای روضه خوانیُّ و مفهوم اشک ماست

همراه و همدم حرم الله  در عذاب

او ساربان قافله ی غصِّه و عزاست

او هر چه داشت نذر ولیِّ زمانه کرد

اصل ولایت است که با زینب آشناست

او دیده دست و پا زدن شاه تشنه لب

او دیده روی نیزه ی کینه سری جداست

با خطبه شام و کوفه ی غم را به هم زده

او حیدرانه قاصد جریان نینواست

پای سر بریده ی دلبر نوای او

با گریه ذکر العجل آقا بیا بیاست

حسین ایمانی