شعر ماه مبارك رمضان
آخر عمری
دیدیای دل آخر عمری چه شیطانی شدی
در میان نفس خود ماندی و زندانی شدی
بی دعا و بی سحرها و مناجات و دعا
بی خیال رفتن شب های طولانی شدی
این خداوند کریم است و رحیم است و غفور
که تو با وضع بدت دعوت به مهمانی شدی
از خدا غافل شدی آرامشت بر باد رفت
رفت و حالا مبتلا بر این پریشانی شدی
و قیامت ز خجالت چه جوابی داری
گر بگوید باعث ننگ مسلمانی شدی
بگذار آخر این شعر کمی روضه شود
ای حسینی که غریبانه تو قربانی شدی
قاریان در همه جا محترمند آقاجان
به روی نیزه چرا قاری قرآنی شدی
یاسر مسافر