شعر شهادت اهل بيت (ع)شعر شهادت حضرت زهرا (س)
شعر روضه حضرت زهرا (س)
او قصد رفتن کرده است و بار بسته است
سردرد دارد بر سرش دستار بسته است
می‌خواست مولا از غریبی دربیاید
اما به هر در می‌زند انگار بسته است
خود را به آتش زد نبیند پیش مردم
در بین کوچه دست‌های یار بسته است
او دل‌خوشی‌اش, مرتضی و کودکانند
جانش به جان حیدر کرار بسته است
تا یک شب دیگر فقط پیشش بماند
آنچه بلد بوده است مولا کار بسته است
با چشم‌هایش خون دل خورده است بسیار
با کاسه‌ی خونی که یک مقدار بسته است
این پلک را یک دست سنگین بین کوچه
یا ضربه‌ی در یا که… نه دیوار بسته است
در شام, این مرثیه ها تکرار می‌شد
این چرخ عهد خویش با تکرار بسته است
آری عبور از بین نامحرم چه سخت است
وقتی که راه کوچه و بازار بسته است
محسن حنیفی