شعر مناجات امام حسین(ع)

کاش میشد بنویسند به روی کفنم
یکی از خون جگرانِ شَهِ عریانْ بَدَنم

کاش میشد که در این فیضِ شهادت طلبی
مقتلم سوریه میگشت , بجای وطنم

مادرم را به عزایم بنشان جانِ خودت
تا ببیند وسطِ معرکه پَرپَر زدنم…

ادعا هست , ولی حاجتِ قلبیِ من است
کاش همچون دهنت , نیزه رَوَد در دهنم

میشود پیکرِ ما هم نرسد دستِ کسی؟
مثل ”جُوْن” ات , برسانی تو خودت را به تَنَم…

هر کسی یار ندارد به خودش مربوط است
یارِ من باش حسین جان , که گدای تو منم

وسطِ زینبیه… کرب و بلا… یا که بقیع
همه جا جار زنم: «عبدِ امامِ حسنم»

پوریا باقری