گنجینة کمال
وقتی نگاهم رابه بــاران می نشانم
وقتی که خون دل زدیـده می فشانم
گُلمی کندشـوق تووباجـذبة عشق
دلرابه سوی سـامرایت می کشانم
چونآینه محو جلالت می شود دل
مبهوت درقدرو کمالت می شود دل
یادتچـراغ خلـوت اندیشة ماست
مهرتهمیشه دررگ ودرریشـة ماست
ایهـادی گمگشتگــان راه توحیـد
خـدمتبه راه مکتب توپیشة ماست
بـرسـائـلانآستـان خودکرم کن
مارابه راه عشق خودثابت قدم کن
ایمظهـرکُّـّل صفـات حـق پرستی
بخشیدهازجام شرف برعشق,مستی
ماقطرة دریـای احســان توهستیم
مـاذرهایـم ای آفتــاب کُـّل هستی
تـاریکیمـارا ببخشــا روشنـائی
مارابهاوج معــرفت کن رهنمـائی
ایمانشکـوفـا شـدزگلــزارلب تو
عـرفـانفضیلت یـافته ازمذهب تو
ایچشمـة جـوشنـدة ایثـارو تقـوا
قـرآنشـده احیــا زسعی مکتب تو
تورهبردین,شهـریـارمُلـک دینی
توهــادی راه تمـــام مــؤمنینی
توکعبــةدلهــایی وقبلــه نمـائی
توچـون نسیم صبحگاهی جانفزائی
گنجینـةقـدروکمـال وعلـم ودانش
توگـوهـرنـابجـواد ابـن الرضائی
جودتوجـوشیدهزجودآن جواداست
دنیامریدو درگهت باب المراداست
ای آنکه تـابـد نورایمـان ازنهادت
شدجامعـهآئینـه ای از اعتقــادت
گردشمـنبیــدادگر بیـداد می کرد
گلبـانگپُرشـورتوشـد تیغ جهادت
روزعدورابـا کــلامت شام کردی
مـوجستـم را خسته وآرام کردی
آنـانکـه ازروز ازل غـرق عنــادند
غـافلزروز محشـروروز معـــادند
وقتیقـدم دربـرکة شیـران نهادی
دیدنـد,شیـرانسربه پای تونهادند
ایآفتـاب آسمــان حـق پرستی
دراختیـارتـوست نبض کُّل هستی
ای آنکه قرآن درتجلایی جهانگیـر
باآیـةتطهیــرکـرده از تــوتقـدیر
دشمنهجوم آورددرشب برسرایت
بردنـدتابـزم شـرابت با چه تقصیر
وقتیکه بربیـدادگر لب راگشودی
کاخستم رابرسرش ویران نمودی
ای آنکه هستی ازتو درس عشق آموخت
خورشیدمهرت چلچراغ عشق افروخت
باآنهمـه قـدروجــلال وراد مردی
افسوسبا زهرستم جان ودلت سوخت
توسـوختیتانورحق روشـن بماند
پرپرشـدیتاباغ دین گلشن بماند
ایمظهــر صبـرووقـارواستقـامت
ایاســوة ایمــان وایثـار وکرامت
امیــدوارمتـابگیــری بـانگـاهت
دست«وفائی»رابه صحـرای قیامت
ایقبلـة امیــد ازمــارو مگـردان
دررستخیزازعاشقان ابرومگـردان
سید هاشم وفایی
??