ابالفضل پشتُ پناه حسین(ع)

ابالفضل پشتُ پناه حسین^(ع)

علمدار دین, تکیه گاه حسین^(ع)

امید رقیه, وزیر حرم

شکوه علی در سپاه حسین^(ع)

تویی خالق عاشقیُ ادب

چه خوش صورتی قرص ماه حسین^(ع)

اگر چه بریدند دست تو را

گرفتی دو دستم به راه حسین^(ع)

تو حلال هر مشکلی, بی گمان

شده روضه خوان تو آه حسین^(ع)

زمین خوردی وُ خورد شده پشت شاه

زمین گیر شد خیمه گاه حسین^(ع)

پس از تو پر از آهُ دل شوره شد

و شد عصر سرخ و سیاه حسین^(ع)

و گهواره و گوش پاره شدند

دو جامانده ناب جاه حسین^(ع)

در این روضه, آقاست مهمان ما

به گو العجل در پناه حسین^(ع)

^{حسین ایمانی}