ام ابیها

باران شروع شد، همه جا را صدا گرفت
پس کوچه های قلب محمد صفا گرفت
نوری وزید در وسط کوچه های شهر
عطری شبیه سیب بهشت خدا گرفت

گل کرد روی فاطمه بر روی مصطفی
جبریل روی دستِ قنوتش دعا گرفت
آرامشی به وسعت دریای مادری
دامان سبز مادر آئینه را گرفت

هر مادری که ام ابیها نمی شود
هر دختری که حضرت زهرا نمی شود

باران آیه آیه ی کوثر شروع شد
اعجاز ذکر ربک وانحر شروع شد
از این «لما خلقتکما» می رسم به عشق
خلقت به عشق حضرت مادر شروع شد
قنبر رسید پشت در بیت فاطمه
شاهانه نوکرانه ی قنبر شروع شد
وقتی رسید قصه به تفسیر فاطمه
آیات دهر و قدر، پس از سر شروع شد

هر مادری که ام ابیها نمی شود
هر دختری که حضرت زهرا نمی شود

آمد بهشت ناب محمد لقب گرفت
دار و ندار حضرت احمد لقب گرفت
کوثر نزول کرد و به دنیای ما رسید
یعنی همینکه فاطمه آمد لقب گرفت
از ابتدا به برکت آیات کوثری
دریای لطف و رحمت بی حد لقب گرفت
شکر خدا که شهرت ما فاطمی شده
هر کس ز عشق فاطمه دم زد، لقب گرفت

هر مادری که ام ابیها نمی شود
هر دختری که حضرت زهرا نمی شود

آمد برای شیعه بهشت آرزو کند
خود را برای دین خدا آبرو کند
ام النبی است فاطمه، چندان عجیب نیست
با جبرئیل مثل پدر گفتگو کند
او کوثر است و آب وضویش بهشتی است
باید ز جام ساقی کوثر وضو کند
از مظهر کرامت و ایثار عجیب نیست
هفتاد بار چادر خود را رفو کند

هر مادری که ام ابیها نمی شود
هر دختری که حضرت زهرا نمی شود

آمد که عشق و شور و شعف را نشان دهد
معنای شعر و شور و شرف را نشان دهد
چادر به سر گرفته چنان گوهر وجود
تا حکمت وجود صدف را نشان دهد
شد مادر تمامی در راه مانده ها
تا در مسیر عشق هدف را نشان دهد
همپای زائران سفرهای اربعین
آمد به شیعه راه نجف را نشان دهد

هر دختری که حضرت زهرا نمی شود
هر مادری که ام ابیها نمی شود

ما تشنه ایم، تشنه ی یک جرعه کوثریم
قنبر نه بلکه خاک قدم های قنبریم
تا روز حشر نوکر این خانواده ایم
حاجت به جز به محضر مادر نمی بریم
تا زنده ایم خاک قدوم محمدیم
با این حساب از همه ی عالمی سریم
ما را چه کار با می و جام و شراب و حور
فردای حشر مست تماشای حیدریم

هر دختری که حضرت زهرا نمی شود
هر مادری که ام ابیها نمی شود

وحید محمدی