شعر شهادت حضرت زهرا (س)

بيتُ الحرام

بيتُ الحرام

صدبار قدرش برتر از بيتُ الحرام است
اين خانه اي كه قبله ي دارُالسّلام است

اين آستان ، جايي ست كه حتّي كنــيزش
در خلوت خود با ملائك هم كلام است

عرش است صحن خانه اي كه قنبرش هم
صاحبْ دل و صاحبْ دم و صاحبْ مقام است

هر گوشه اش دارد نشـان از حق تعاليٰ
اين خانه اصـلاً بيت آيـات عِظام است

هركس درِ اين خانه را بوسيد و رد شد
در سِلك اهل دل سزايش احترام است

از ديدِ شخصي مثل سلمان،بي طهارت
حتّي به ديوارش نظر كردن حرام است

خلقت فداي نام بانويي كه بيتــش
دارُ الامان،دارُ الكرم،دارُ الاِمام است

از بس برآورده شده حاجت به دستش
او دور تا دورش هميشه ازدحام است

هركس كه چشمش را به روي خِير او بست
در، بي مرامي شُهره بين خاص و عام است

ذكر مصيبت مي كنم،يك جمله كافي ست
اين صحنه ي پُر درد ، پايان كلام است

قنفذ، غلاف آهنينش را كه برداشت
با نيشخندي گفت:او كارش تمام است

محمدقاسمي

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا