تو زمین خوردی

تو زمین خوردی و خوردند زمین اهل حرم
شانه خالی مکن از بار سفر ، همسفرم

انقدر تیر به تو خورده که پاشیده شدی
شده اعضای تو پاشیده شبیه جگرم

حال من مثل غریبی ست برادر مرده
مثل فرق تو شکسته ست برادر ، کمرم

بخداوند که غارت زده ام بعد از تو
سرم آماده ی ذبح است ، فتاده سپرم

آسمان بر سرم آوار شده میبینی ؟
تکه تکه به زمین ریخته ای ، ای قمرم

دوش تو جای رقیه ست پر از تیر شده
رحم بر چشم تر او کن و بر چشم ترم

با جوانان بنی هاشم علی را بردم
دست‌ْتنها تن پاک تو چگونه ببرم

سفت کردند خواتین گره معجر را
همه دلشوره گرفتند ز طرز خبرم

علیرضا وفایی خیال