خانه وحی

خانه ای که فرش از بال ملک برداشته
دل گرو بر اهل این خانه پیمبر داشته

مخزن گنج زمین و آسمان این خانه بود
بس که در خود دُر نشانده بس که گوهر داشته

فاطمه حیدر حسن کلثوم ، زینب با حسین
قدر وسع یک جهان این خانه زیور داشته

از مقام خانه ای دم میزنم که بر سرش
حامل وحی الهی سایه از پر داشته

آتش آوردند با بغض علی در پشت در
بغض حیدر را به دل هم میخ هم در داشته

میخ شد نقش آفرین پهلوی زهرا را شکافت
میخ نقش نیزه بر پهلوی مادر داشته

این که زد پهلوی ام الآب را مجروح کرد
خنجری گردید که بوسه به حنجر داشته

بوسه بر حنجر که زد بعد از طلوع نیزه ها
تازه فهمیدند خنجر نیت سر داشته

داریوش جعفری