داد و بیداد از زمان

آتش هجرش خداوندا کبابم کرده است

خویش را دیدم در این پرده , نه مخلوقیتم

اف بر این من ها که من را در حجابم کرده است

چار فصل سال چشم من پر از آب است , شکر

کوزه ای هستم که مولایم پر آبم کرده است

خال ابرو و جمال و روی دلجویش کنار

پیچش گیسوی او خانه خرابم کرده است

کلمه های عرش را در قالب این جسم ریخت

من نفهمیدم که من را او , کتابم کرده است

من که با این عالم خاکی ندارم ارتباط

عشق او من را به این عالم مجابم کرده است