شيدايي

خواهم امشب باز شيدايي كنم
از در رحمت تمنايي كنم
تا شوم دور از تمام هر چه زشت
سير، در گلزار زيبايي كنم
گرچه خوارم، دم ز گلها مي‌زنم
ياد گل، ياد گل آرايي كنم
مدت كوتاه عمر خويش را
صرف خدمت نزد مولايي كنم
از همين كوتاه خدمت، تا ابد
زندگي در لطف و آقايي كنم
آمدم نوشم مي‌از شير و رطب
بر در ميخانه ماه رجب
اي رجب ميخانه حيدر تويي
مي تويي، باده تويي، ساغر تويي
طعم تو گرديده احلي من عسل
گوشه‌اي از وسعت كوثر تويي
راه درك ليلة القدر علي
بهر شيعه تا صف محشر تويي
ماه شعبان بر تو كرده اقتدا
باعث توفيق پيغمبر تويي
مطلعت زيباترين روز خداست
ميزبان حجت داور تويي
حسن مطلع در تو باشد لطف يار
شد رخ زيباي باقر آشكار
او شعيب عترت پيغمبر است
باقر درياي علم داور است
مفتخر بر نام او هستيم ما
اين كلام يك امام و رهبر است
اول خير آخر خير اصل خير
اين محمد، سفره دار كوثر است
بي رواياتي كه از او آمده
دين ما تا روز محشر ابتر است
سائل علمش مراجع گشته‌اند
وسعت علمش ز هر كس برتر است
او كه باشد بهترين مولاي من
مادرش شد فاطمه بنت الحسن
مادرش از فاطمه تصوير داشت
در برش آيينه تقدير داشت
پاكتر از آب زمزم خلق او
رزق و سهم از آيه تطهير داشت
او كه باشد دختر بيت كريم
حسن بابايش در او تأثير داشت
ني به دامانش گرفته كودكي
او به دامان خضر راهي پير داشت
تا كند ما را غلام درگهش
در نگاه چشم خود زنجير داشت
ما غلام حضرت باقر شديم
بر مرام غير او كافر شديم

جواد حيدري