شعر مدح امام حسين (ع)

ظهرِ عطش

ظهرِ عطش

عالم همه یک نقطه ای از نونِ حسین است
عشق است چنین جاذبه در خونِ حسین است

زیباییِ احساسِ من این است که جانم
آن عاشقِ‌ دیوانه وُ مفتونِ حسین است

این دل که اسیر است و در این دام گرفتار
چون آهوی سرگشته ی هامونِ حسین است

عمریست دلم بارِ غم هجر کشید است
اصلاً بنویسید که مجنونِ حسین است

بر سینه ی قبرم به خطِ خون بنگارید
هان این دلِ سودا زده افسونِ حسین است

یا لیتنی کنُت و مَعکم وردِ لبِ ماست
دنیا به ابد یکسره مدیون حسین است

گر نعره ی هیهات…. کشد در برِ شمشیر
چون عزت و آزادگی قانونِ حسین است

در ظهرِ عطش کرببلا وُ تهِ گودال
این قلبِ خدا هست که محزونِ حسین است

هرگز نشود مشعلِ این واقعه خاموش
تا روی جهان صورتِ گلگونِ حسین است

تا نبضِ جهان می زند, این دایره ی عشق
عالم همه چون نقطه ای در نونِ حسین است!

هستی محرابی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا