شعر شهادت حضرت زهرا (س)

مادر

لعنت به آنکه فاطمه را پشت در کشید
آنش به آشیانه خیرالبشر کشید

از سینه شکسته و مسمار در بپرس
زهرا چها به پشت درِ شعله ور کشید

چادر به سر نداشت در لحظه فاطمه
خود را از آن میانه دیوار و در کشید

ثانی به یک لگد دو نفر را شهید کرد
از پا فتاد مادر و شش ماهه پر کشید

با یک لگد حرامیِ بی دین به باد داد
شش ماه زحمتی که به حملِ پسر کشید

مادر صدای یا ابتایش بلند شد
وقتی که داد بر سرش آن بی پدر کشید

(تَبَّت یَداه) دست به رویش بلند کرد
ابرِ سیه به چهره همچون قمر کشید

دائم میان خانه سرش بسته بود ، آه
زهرا چقدر دردِ سر از دردِ سر کشید

مهدی بیا به دار بکش آتشش بزن
هر چه کشید مادرتان از عمر کشید

 عبد الحسین میرزایی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا