شعر ولادت اميرالمومنين (ع)

مولایِ متقین

نشانه ی ولایت از ریشه ی یقین است
این گفته ی خدا بر محمدِ امین است

پیمبرِ مُکرّم ، در حجهًُ الوداع گفت
منصوبِ این خلافت، امیرِمؤمنین است

این آخرین پیام است از جانبِ خداوند
حُسنِ خِتامِ آیات، تکمیلِ باغِ دین است

این شد وصیتِ من، ای حاضرین و غایب
حیدر به جایِ احمد، همواره جانشین است

هر کس که من ولی ام، از بعدِ من علی است
هُمامِ شاهِ شوکت، مولایِ متقین است

در نزدتان سپارم، این ثِقلِ اکبرم را
چون عزٌت دو عالم، از برکتِ همین است

قرآن فروغِ جان و، عِترت چو اهلِ بیتم
تا نزدِ حوضِ کوثر در نزدتان امین است

محراب و منبرِ من، این نورِ انورِ من
شایسته ی مقامِ خورشیدِ عالمین است

بر فاطمه مبارک، این جلوه ی امامت
در نسلِ کوثرِ او، این حُجتِ مُبین است

در هِلهِله ملائک، از آسمانِ بالا
این شور و شادمانی، از عرش تا زمین است

این سلسله امامت، تا عرصه ی قیامت
از ریشه ی علیُ وَ آلِ طاهرین است

بر مؤمنین مبارک پیوندِ این ولایت
نا محرمان بدانند این حقٌِ شاهِ دین است

نامِ غدیر مُهریست بر تارُکِ امامت
هر آن که کرده بیعت پاداشِ او برین است

ای شیعیان امروز بر گِردِ هم نشینید
هیجدهم ذیحَجه اعیادِ مسلمین است

حور و ملَک به شادی این نغمه می نوازند
مولا علیِ اعلا امامِ اولین است!

 هستی محرابی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا