پسر حضرت خورشيد

حضرت آینه در خانه پیمبر دارد
خوش به حال پدری که علی اکبر دارد

دست این طایفه از عرش فراتر رفته
پسر ارشد این خانه به حیدر رفته

ماه ، باران ستاره به فلک میریزد
از گل خنده ی اکبر چه نمک میریزد

چقَدَر نسل اسد شیر دلاور دارد
کعبه شک کرده و میخواست ترک بردارد

نفس باد صبا مشک فشان شکل گرفت
روز میلادت علی روز جوان شکل گرفت

پسر حضرت خورشیدی و چون ماهی تو
گاه پیغمبری و گاه ید اللهی تو

ساحل امنی و دریا به شما رو بزند
کوه جا دارد اگر پیش تو زانو بزند

آنقدر نور پیمبر به تو واصل شده است
فکر کردیم که قرآن به تو نازل شده است

در ازل دور تو گشتیم که حج ساخته شد
ذوالفقار از خم ابروی تو کج ساخته شد

قامتت در دل عباس قیامت کرده
آسمان را به تماشای تو دعوت کرده

تا که هستی دو قدم پیش پدر راه برو
بیشتر در نظر باش پسر ! راه برو

پدرت بی تو یقیناً کمری خم دارد
به خودش آمده و دید تو را کم دارد

باید از نیزه و شمشیر تو را جمع کند
کار سختی ست تو را بین عبا جمع کند

امیرحسین آکار