سراغ دست ساقي را من از پيمانه مي گيرم
خبر از زلف يار از پنجه هاي شانه مي گيرم
به هر در ميزنم شايد قرارم پشت در باشد
سرم خورده به سنگ اما در اينجا لانه مي گيرم
چرا توبه كنم وقتي به تو وابسته ام بي حد
من از مهمان سراي تو مي ماهانه مي گيرم
اسير تو شدم آخر ميان صحن آزادي
فقط رزق جنونم را من از ميخانه مي گيرم
قسم بر چشم آهوها قسم بر اين هياهوها
تمام حاجت خود را ز سقاخانه مي گيرم
دلم را داده ام دست امانت داري صحن ات
امانت يا نخواهم داد دل را يا نمي گيرم
محسن صرامی