شعر شهادت حضرت زهرا (س)

افتاد مادر

وقتی شد آتش شعله ور ، افتاد مادر
در بین آن دیـوار و در ، افتاد مادر

وقتی لگـد زد بــر در خانـه حرامی
ناله کشیـــدم از جگــر ، افتاد مادر

در کنده شد ، روی زمین افتاد اما
ای وای ، از در زودتر افتاد مادر

لشگر که رَد شد از روی در،دیدم ای وای
در خانه مثل مُحتضَـر افتاد مادر

دربین دود و ازدحام نانجیبــــــان
یک لحظـــه کلا از نظـر افتاد مادر

در کوچه نامحرم سر او داد می زد
از نعـــره‌ی بیـدادگـر افتاد مادر

وقتی صدا زد آه ، یافضّه خُذینی
فهمیده بودم در خطر افتاد مادر

شاخه شکست و غنچه از شاخه جداشد
سقط جنیـــــن شد پشت در ، افتاد مادر

بازحمت از روی زمین برخاست اما
شد دست ثانی کارگر ، افتاد مادر

آنقـــدر زد در کــوچه قنفذ مادرم را
انقـــدر زد از بال و پـَــر افتاد مادر

این درد بابای غربیــــــم را زمین زد
در پیش چشـــم رهگـــذر افتاد مادر

هرچه صدا زد بیشتر«خَلّوا بنُ عَمّی»
می زد مغیـــره بیشتــر ، افتاد مادر

آنقدر ضربه خورد بر پهلــــو که دیدم
در کوچه ها از پا دگر افتاد مادر

کی می شود آقای ما روضه بخواند
گوید که از دست عمر ، افتاد مادر

اینجا به پای شوهر مظلـــوم افتاد
در کربلا پیش پســر افتاد مادر

وقتی حسین از روی زین افتاد و، می دید
حامی نــدارد یک نفـــر ، افتاد مادر

تا دید می خواهد که آن تیر سه پر را
در آورد از پشت ســـر ، افتاد مادر

تادید لشگــر حمله کرده بر حسینش
یا بِالعَصـــا یا بِالحَجــــر ، افتاد مادر

تا دید شمر بی حیـــارا بین گودال
خنجر کشیده از کمــــر، افتاد مادر

دربین مقتــل داد می زد یا بُنَیَّ
برسر زنان فریاد می زد یا بُنَیَّ

 محمد علی قاسمی خادم

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا