تنها دلیل خلقت

زیباترین بهانه برای سرودنی
تنها دلیل خلقت بود و نبودنی

با تو شروع میشود این بار شعرمن
زیرا فقط تویی تو هوادار شعر من

گلواژه ی تمام غزل ها قصیده ها
سبک جدید گویش و طراح ایده ها

پایان خواب های دروغین به دست توست
جان دوباره دادن بر دین به دست توست

میخوانمت به نام خودت آسمان عشق
سوگندمیخورم به تویعنی به جان عشق

از سختی تمامی دوران دلم گرفت
از این همه گناه فراوان دلم گرفت

ازاین همه دورویی وبی مهری و نفاق
از قحطی و نبودن ایمان دلم گرفت

نوری که بی تو جلوه کند تار می شود
حتی بهشت بی تو همان نار می شود

بی سمت وسوترازهمه ی بادهای شهر
حرف رسیدن تو چه تکرار می شود

این روزها بدون تو شب جلوه میکنند
این آسمان بدون تو آوار می شود

باید بیایی از سفر ای سایه ی سپید
خورشید از نبودن تو تار می شود

دنیا مرابه غیرتو مشغول کرده ست
در غرب ضدِّ آمدنت کار می شود

تو نیستی و این همه بغض ترک ترک
دارد به روی سینه تلمبار می شود

پس زودتر بیا ز سفر ای صبور من
آخر شکست پای ظهورت غرور من

برگرد تا که آینه ها بی تو نشکنند
آیینه ها حکایت جان و دل منند

برگرد تا که خنده شودگریه های ما
پیش خدا رود نفس ” ای خدای ما “

برگرد ای طراوت سرسبز باغ ها
پایان بده به عمر دراز فراق ها

برگرد اصل مطلب و خاطر نشان عشق
سوگند میخورم به تویعنی به جان عشق

ما هر چه می کنیم که آدم نمیشویم
بر خیمه گاه سبز تو محرم نمیشویم

تقصیر ماست این همه دوری و انتظار
ما حق مان همیشه خزان است نه بهار

ما عاشقیم و هیچ دعایی نمی کنیم
ما فکر می کنیم ریایی نمی کنیم

ما بیخودی به نام تو سوگند میخوریم
وقتی که از گناه و جهالت همه پُریم

ما که لیاقت تو و عشقت نداشتیم
بیخود به روی نام خود”عاشق”گذاشتیم

محمدحسن بیات لو