مست امین اللهم
در هیاهوی ملک صحن تو دیدن دارد
شربتی آب در این کعبه چشیدن دارد
با اذان حرمت اشک چکیدن دارد
هم علی هم ولی الله اش شنیدن دارد
ای خدا حب علی اهل تمنا را بس
از دو دنیای تو ایوان نجف ما را بس
خوش به حالم نجفم “مست امین اللهم”
سر به دیوار حرم ملتمس درگاهم
یاعلی گوشه نگاهی به نگاهم, آهم
چقدر اشک بریزم که تو را می خواهم
چه خوش است بین رواق تو ز پا افتادن
صد و ده بار در ایوان نجف جان دادن
من مسکین چه یتیمانه اسیرت شده ام
مومن خانه ی گل, فرش حصیرت شده ام
یاد “انگشتر و آن مرد” … فقیرت شده ام
و ز اهالی خیابان غدیرت شده ام
شب و ایوان علی, رقص جنون, نادعلی
هر طرف حرف علی ذکر علی یاد علی
شیعه و صبح نخستین و تولای علی
شیعه و وقت مدد نام دلارآی علی
شیعه و عاقبتِ عمر و تماشای علی
شیعه و لحظه به لحظه “پدری های علی”
از عدالت چه بگوییم به جز عین تو شاه
با زیادی رفو بر روی نعلین تو شاه
مهدی عبدالکریمی