ملیکه ای

شبیه فاطمه هستی , وقار داری تو
چقدر پیش خدا , اعتبار داری تو

کنار حوض “حیاط قدیم” فهمیدم
چقدر , ملتمس بی شمار داری تو

فرشته ای و تمام جهان , به زیر پرت
ملیکه ای و دو صد , جان نثار داری تو

کویر قم , که بدون وجود تو هیچ است
برای فصل خزان هم , بهار داری تو

گواه میدهد این صحن مملو از مردم
همیشه “زائر دل بی قرار” داری تو

قبور این فقها حاکی است ای بانو
تمام دور حریمت , حصار داری تو

همیشه و همه جا سربلند و مغرورم
برای همچو منی افتخار داری تو

نشد که روضه بگویم , نشد که بنویسم
چقدر از دل من انتظار داری تو…؟

همیشه در حرمت جمله ای به لب دارم:
#شبیه_فاطمه…_اما_مزار_داری_تو

پوریا باقری